नवोदित अभिनेता अमित रियान यांच्याशी गप्पा

नाशिक | प्रतिनिधी

राम गोपाल वर्माच्या सत्य -२ तसेच संगीत सिवन यांच्या 332 सारख्या बॉलिवूड चित्रपटात काम करून त्यांनी आपली एक वेगळी छाप पाडण्यात अमित रियान यास यश आले होते. ए.आर. रहमान यांनी सादर केलेल्या अटकन चटकन या नवीन प्रोजेक्टमधेही अमित रियान यांनी काम केले आहे. हा चित्रपट नुकताच प्रदर्शित झाला आहे. आम्ही त्याच्या या अभिनय प्रवासाविषयी आणि बर्‍याच गोष्टींबद्दल बोलण्यासाठी त्यांच्याशी गप्पा मारल्या…

मुळात मी पॉलिमर टेक्नॉलॉजीमध्ये अभियांत्रिकीची पदवी संपादन केली. काही वेगळ्या, सर्जनशील क्षेत्रात करियर होण्यासाठी मी नंतर पदव्युत्तर पदविका घेत असताना जाहिरात आणि जनसंपर्क याचाही मी अभ्यास केला. मी थिएटरच्या पार्श्वभूमीवरील मित्रांसह एका फ्लॅट राहीलो आहे.

एकदा त्यापैकी एक आजारी होता आणि मला त्यांच्या नाटकासाठी प्रॉक्सी वाचन सत्र करण्याची विनंती केली गेली.

मला तो अनुभव खूप आवडला आणि त्या सर्वांनीही आवडला. यामुळे मित्रांनी मला अभिनय गांभीर्याने घ्यायला सांगितले आणि काही महिन्यांनंतर मी अभिनयात शिरलो.

तुम्हाला माहित होत का आहे की तुम्हाला अभिनेता व्हायचे आहे?

मला ‘अभिनेता’ गोष्टीविषयी निश्चित माहिती नव्हती पण हो मला खात्री होती की ,मी 9-5 वर्क सिस्टीममध्ये नसावे. मला विद्यापीठातील प्राध्यापकांचा विद्यार्थ्यांवर परिणाम होतो आणि म्हणून मला एक प्राध्यापक व्हायचे होते, मला संगीतकारांद्वारे प्रभावित करायचे होते आणि संगीतकार व्हायचे होते.

अगदी ट्रकचालक देशभर प्रवास करतात म्हणून मलासुद्धा असेच व्हायचे होते. मला या सर्वांसारखे व्हायचे होते जे एका आयुष्यात व्यावहारिक नव्हते परंतु मला अभिनेता म्हणून मी एका विशिष्ट भूमिकेचे शूटिंग करताना ठराविक काळासाठी जगू शकतो हे मला जाणवले. आणि अशाप्रकारे मला जाणवलं की मला अभिनेता व्हायचे आहे.

आपण अभिनेता होण्यासाठी आपल्या कुटुंबाचा काय विचार होता? ते समर्थक होते काय?

माझ्या कुटुंबात सर्व अभियंता , डॉक्टर आणि प्राध्यापक आहेत. माझे वडील डॉ. पी.डी.केव्ही विद्यापीठाचे सेवानिवृत्त प्राध्यापक आहेत. मीअभिनय क्षेत्रात येण्यात त्यांची हरकत नव्हती पण केवळ त्यांची एक अट होती ती म्हणजे मी प्रथम श्रेणी मधे माझे अभियांत्रिकी शिक्षण पूर्ण करावे. मी त्यांची असुरक्षितता समजू शकलो. म्हणून मी ते केले आणि नंतर ते नेहमीच समर्थक राहीले आहेत.

आपल्याला पहिला ब्रेक मिळाला तेव्हा काय वाटले ?

बाहेरील व्यक्तीसाठी ‘पहिला ब्रेक मिळविणे’ हे सोप नाही. थिएटर किंवा अ‍ॅक्टिंगचा कोर्स केल्यानंतर थेट मोठे चित्रपट मिळवणे ही आव्हानात्मक गोष्ट आहे.

एका मोठ्या बॅनरच्या फिल्ममध्ये लहान पात्र मिळवण्यासाठी तसेच लहान बॅनरच्या फिल्ममध्ये मोठी भूमिका मिळवण्यापर्यंत व्यावसायिक जाहिरातीवर नियंत्रण ठेवण्यासाठी अन्य 4 पात्रांसह मागे उभे असलेल्या, शॉर्ट फिल्ममध्ये 2 सेकंदाचा भाग मिळविण्यापासून ‘फर्स्ट ब्रेक’ बदलतो. प्रत्येक वेळी तो ‘ब्रेक’ सारखा दिसत होता.

पण तरीही, मी अंदाज करतो की संगीत शिवनचा प्रायोगिक चित्रपट ‘ 332’ मुख्य अभिनेता म्हणून मिळाला तर तांत्रिकदृष्ट्या प्रथम ब्रेक म्हणून (एका महिन्यात 8 वेळा ऑडिशन दिल्यानंतर) म्हटले जाऊ शकते. त्यावेळी मला कसे वाटले त्याबद्दल मी म्हणू शकतो की “शेवटी मी आलो आहे” या गोष्टीचा हा एक आनंददायक क्षणआहे.

आपल्या अलीकडेच प्रदर्शित झालेल्या अटकन चटकन विषयी काय सांगाल?

ऑस्कर विजेता ए.आर. रहमान ह्यांनी सादर केलेले “अटकन चटकन” हे एक संगीत नाटक आहे. दिग्दर्शन शिव हरे यांनी केले आहे. ही एक आठ वर्षाच्या लहान मुलाची कथा आहे.

लहानपणापासुन आई नसणे, त्याच्या वडिलांचे (माझ्याद्वारे खेळविलेले) संकुचित वृत्तीकडे जाणे या सर्व अडथळ्यांशी लढत असलेल्या आपल्या स्वप्नांच्या जवळ जाण्याचा 8 वर्षांच्या मुलाचा प्रवास यात दाखवला आहे. या चित्रपटासाठी अमिताभ बच्चन, सोनू निगम आणि हरिहरन यांनी गायले आहे आणि संगीत दिग्दर्शक शिव मणी यांचे आहे. “अटकन चटकन” मधील हरिहरन यांच्या गाण्यावर ऑन स्क्रीन अभिनय केल्याचा मला खुप आनंद वाटतो.

आपल्याला यात भूमिका कशी मिळाली?

दिग्दर्शक शिव हरे आणि मी चित्रपट निर्मितीत आमचा संघर्ष जवळपास काही वर्षांपूर्वी सुरू केला होता. त्याने माझे काम यापूर्वी पाहिले होते आणि त्याने 2014 मध्ये हा चित्रपट मला कथन केला होता. मला त्या भागावर इतकी आवड होती की मी त्वरित या चित्रपटासाठी तयार होण्याचे कबूल केले आणि या चित्रपटाच्या निर्मितीसाठी मी त्याला सहाय्य करेल हे वचन दिले आणि त्यानेही मला हा शब्द दिला होता की तो मला केवळ या विशिष्ट पात्रामध्येच पाहू शकेल. आणि केवळ मलाच घेईल.

ए.आर. रहमान यांचा यात सहभाग आहे असे जेव्हा आपण प्रथम ऐकले तेव्हा मनात काय आले?

त्यांनी चेन्नईत ए आर रहमानसाठी पूर्वावलोकन आयोजित केले होते. मला दिग्दर्शकाचा फोन आला की त्यांना हा चित्रपटआवडला आहे. आणि ते आता सादर करायचं अस म्हणत आहेत.आणि चित्रपटात ‘विष्णू’ म्हणून माझ्या अभिनयाचे कौतुक केले. हे सर्व आश्चर्यचकित करणारे होते कारण हे पूर्वावलोकन मूलत: त्याला माझा मुलगा म्हणून (चित्रपटाच्या सुरूवातीस फ्लॅशबॅक होण्यापूर्वी) पाहुण्यांच्या भूमिकेबद्दल पटवून देण्यासाठी निश्चित केले गेले होते.

आतापर्यंतचा अनुभव कसा आहे?

आतापर्यंत “अटकन चटकन” चा प्रवास प्रत्यक्षात भावनिक झाला आहे. तीव्र प्रतीक्षा, धैर्य, असुरक्षितता, आशा, आनंद, बंधन, विकसित होत आहे. या टप्प्यावर पोहोचल्याचा मला आनंद आहे.

आपल्या भूमिकेतून प्रेक्षक काय अपेक्षा करू शकतात?

‘विष्णू’ हि व्यक्तिरेखा माझ्यासाठी अभिनेता म्हणून थोडी अवघड गोष्ट होती. कारण मला माझ्या वास्तविक वयापेक्षा मोठ्या व्यक्तीचे व्यक्तिचित्रण करण्याची आवश्यकता होती. ही एक अतिशय तीव्र व्यक्तिरेखा आहे. कि जो एकटा आसपासच्या परिस्थितिशी लढतो.त्याच्या अशा विमनस्क वागण़्यामुळे

बहुतेक वेळेस त्याचा मुलगा ‘गुड्डू’ (लिडियन नादस्वरम) यावर निराशेचे वातावरण निर्माण होते. तसेच ‘विष्णू’ सारखे दिसायला जसे दिग्दर्शकाने पाहिले होते त्याप्रमाणे मला जवळजवळ 7 किलो वजन कमी करावे लागले.

या भूमिकेचे औचित्य सिद्ध करण्यासाठी मी ‘पखवाज’ वाद्य शिकलो. मला आशा आहे की प्रेक्षक जेव्हा बघतील की मी अशी एक व्यक्तिकेखा रंगविण्याचा प्रयत्न केला आहे, ज्याची खुप मानसीक घुसमट होते, त्या निराशेचा राग मी इतरांवर लादतो.

पडद्यामागील काही मजेदार गोष्टी सांगा.

खरं तर माझं पात्र एक काळा पातळ माणूस अस आहे. मला इथे अस सांगीतल पाहिजे की कातडी टोनसाठी, आमच्या त्या मेक-अप टीमने मला त्या पात्रात सामावून घेण्यासाठी खुप मेहनत घेतली. आम्ही ज्या दुर्गम गावात शूट करत होतो येथील लोक मला सहसा सेटवर बघायचे आणि मी त्या रंगभुषेत असतांना त्यांच्याशी मैत्रीपूर्ण गप्पा मारायचो. पॅक अप केल्यावर, मी सर्व मेक-अप काढून मूळ टोनसह जीन्स टी-शर्टमध्ये परत येवून त्यांच्याशी पुन्हा बोलायचो या गोष्टीने ती माणसे खुप चकीत व्हायची.

या चित्रपटाच्या चित्रीकरणा दरम्यान आपला अविस्मरणीय अनुभव काय होता?

आतापर्यंतच्या सर्वात पॉझीटीव्ह टीम बरोबर काम केले आहे. मी हे सर्वात संस्मरणीय अनुभवाच्या श्रेणीमध्ये टाकत आहे कारण आजकाल हे दुर्मिळ आहे. माझे निर्माते विशाखा सिंह, दिग्दर्शक शिव हरे आणि सर्व कलाकार आणि सर्व टीम मला माहित आहे की हा चित्रपट घडविण्यासाठी त्यांनी किती कष्ट घेतले, प्रत्येक दिवस त्यांनी खुप नव्या चैतन्याने काम केलेे .अशा सकारात्मक छोट्या मुलांच्या खेळकर सहवासात मी कळत नकळत खुप गोष्टी शिकलो.

तुमची प्रेरणा कोण आहे?

मला वाटत की प्रेरणा म्हणून जे कोणी होते ते सतत नव्याने बदलत राहीले. तुम्ही ख-या आयुष्याबद्दल बोलाल तर आपल्याला अनेकांकडून अनेक गोष्टी शिकायला मिळत असतात. कदाचित आयुष्यातला हा आपला विशिष्ट टप्पा असेल किंवा एखाद्याने आपल्याला प्रेरित केले असेल आणि त्या व्यक्तीच्या प्रेरणेने किंवा ती व्यक्ती जेव्हा आपण त्या बिंदूच्या वर गेल्यानंतर ती अप्रासंगिक ठरते.

जर आपण मला काम, अभिनय आणि चित्रपट निर्मितीबद्दल विचारत असाल तर ख्रिस्तोफर नोलन, जॉनी डेप, लिओनार्डो डाय कॅप्रिओ असे लोक नेहमीच आपल्या अनोख्या कामातून मला गुंतवून ठेवतात.

आपण पुढे काय योजना आखली आहे?

काही नाही. मी आधी बरीच योजना करायचो पण मी ठरवल्याप्रमाणे एकही गोष्ट घडली नाही. म्हणून मी माझे कर्म करीत आहे, आणि आताच्या प्रवाहासह मी पुढे जात आहे.